ఇట్లు నీ తొలకరిజల్లు

ఎందుకో ఆఫీసుకి వెళ్తూ లెటర్ బాక్స్ తెరిచాను

తెరవగానే ఓ ఉత్తరం కనిపించింది .

"ఫోన్లు, మెయిల్స్ , ఆర్కుట్ల కాలంలో ఈ ఉత్తరం రాసింది ఎవరబ్బా ?

సర్లే ,సాయంత్రం ఆఫీసు నుంచి వచ్చిన తరువాత చూద్దాం " అని

ఆ ఉత్తరాన్ని లోపల పడేసి ఆఫీసుకు వెళ్ళాను .


సాయంత్రం (రాత్రి అని కూడా అనచ్చు ) ఆఫీసు నుంచి వస్తున్నాను .

ఈ మధ్య కాలంలో ఇంత ఆహ్లాదకరమైన వాతావరణం నేను చూడ లేదు ,

వర్షం పడేటట్లు ఉంది . రూంకి వెళ్ళి వంట చేయాలి అని గుర్తు రాగానే

ఆనందంగా ఉన్న మనసు అదోరకంగా మారింది . ప్రస్తుతం నలుగురు

సహుద్యోగులం కలిసి ఓ ఇంట్లో ఉంటున్నాం . ఈ రోజు (రోజూ ) వంట

నేనే చేయాలి, అప్పుడు అర్ధమైంది ఇంట్లో అమ్మ ఎన్ని కష్టాలు పడుతోందో

అని . పోనీ బయట తిందామా అంటే , దాని కంటే నేను చేసిన

వంటే నయం కనీసం నేనైనా తినగలను .


రూంలో లైట్ వెలుగుతోంది , మావాళ్ళు వచ్చినట్టున్నారు . వంట చేసి

వుంటే బాగుండు అని అనుకుంటూ లోపలికి వెళ్ళాను . అమావాస్య

రోజు వెన్నెల కురవటం - మావాళ్ళు వంట చేయటం జరగవని నాకర్ధమైంది .

నేను చేసిన వంటని (పెంటని) అందరం తిని , ఆఫీసులో మాకు నచ్చని వాళ్ళని

నాలుగు బూతులు తిట్టుకొని పడుకోవటానికి సిద్ధమైనాం . లైట్ ఆపుతుండగా

ఉదయం నేను పడేసిన ఉత్తరం కనిపించింది. 'ఈ కాలంలో ఉత్తరమా దీన్ని

ఎటునుంచి చదవాలో ' మొత్తానికి ఎలాగోలా దాన్ని మొదటినుంచి చదవటం

ప్రారంభించా. చిన్నపుడు మా మాష్టారు చెప్పిన పద్దతిలో లేదు ఈ ఉత్తరం

ఏకంగా నన్ను తిడుతూనే మొదలైంది.

********************************************************

ఉత్తరం: ఏరా బతికే వున్నవా ? బుద్ధుందా అసలు ?
మనిషి జన్మ ఎత్తావా అసలు?

నేను : ఎవరు బాబు నువ్వు , మా బాబులా తిడుతున్నావ్ , ఎవరు నాయనా నువ్వు?

ఉత్తరం: నేనెవరా? అంతేలే మేమెక్కడ గుర్తుంటాంనీకు ?

నేను : ఎవరో తెలుసుకోవటానికి ఉత్తరం వెనక్కి తిప్పా అక్కడ (ఇట్లు నీ)
అని ఎక్కడా లేదు . "వామ్మో ! వీడెవడు రా నాయనా ఫోనులో మా
చిన్న నాటి స్నేహితులు అరిచినట్టు అడుగుతున్నాడు

ఉత్తరం: గుర్తుకు వచ్చానా యిప్పుడైనా ?

నేను : రేయ్ నేను నీకేం అన్యాయం చేసానురా పేరు చెప్పకుండా పీక్కొని తింటున్నావ్ !!!

ఉత్తరం: సరే ఓ క్లూ ఇస్తాను చెప్పు
నన్ను సృష్టించింది నువ్వే. నా సృష్టికర్త నీవే

నేను : వామ్మో! వాయ్యో! అసలు ఈ ఉత్తరం నాకేనా వచ్చింది
పేరు , చిరునామా అంతా ఓకే . మరి కర్త అంటున్దేంటి
నేను ఏ క్రియ చేయకుండా. ఇదేనేమో కర్మంటే .

ఉత్తరం: సరే నేనే చేపేస్తాను

నేను : తిరుపతి కొండెక్కుతూ ఆఖరి మెట్టు చేరుకున్నంత ఆనందం కలిగింది .

ఉత్తరం: నీ పూర్వజన్మలో బ్లాగులు అని కొన్ని ఉండేవి గుర్తుందా వాటిలో
ఒకటి నువ్వు మొదలు పెట్టినది . ఖర్మ కాలి నన్ను తొలకరిజల్లు
అంటారండి గుర్తుకు వచ్హామా?

నేను : ఓ నువ్వా ! ఎలా ఉన్నావు ? చాలా రోజులైంది నిన్ను చూసి ?
బాగున్నావా? ఏదైనా కొత్త టపా ?????

ఉత్తరం: ఏమైనా అన్నానంటే అన్నానంటావు -కొత్త టపా - నాలో -నువ్వు రాయకుండా ???

నేను: హి హి హి :-) అలవాటులో పొరబాటు మామూలుగా అడిగేసా

ఉత్తరం: ఇంతకీ నువ్వు ఎలా వున్నావ్

నేను : నాకేం ! బక్క చిక్కిన గుండ్రయిలా ఉన్నాను

ఉత్తరం: ఒక్కప్పుడు అప్పుడప్పుడు రాసేవాడివి , ఇప్పుడు ఏమైంది ఎప్పుడూ రాయటంలేదు
నేను : :-)

ఉత్తరం: ఛ! ఏంటి అది సమాధానమే
నేను : :-(

ఉత్తరం: నీతో ఇదే ఏదైనా అంటే మూతి ముడుచుకొని కూర్చుంటావు

నేను : నిజమే నేను టపా రాసి చాలా రోజులైంది

ఉత్తరం: అది రోజులు కాదేమో నేలలనుకుంటా.

ఉత్తరం: అయ్యో నాకోసం తొలకరిజల్లు అని ఒక చిన్న బ్లాగు వేచి
చూస్తుంటుంది అని ఎప్పుడైనా అనుకున్నావా ?

నేను : క్షమించు బాబు ఏదో పని లో ఉండి ఇన్ని రోజులు మర్చిపోయా

ఉత్తరం: అంతేలే మేమంటే నీకు చులకన

నేను : అబ్బా! ఇక ఆపు క్షమించమన్నాను కదా ! ఐనా కోపం తెచ్చుకోవటం ఏమి బాలేదు .

ఉత్తరం: ఐనా నీకేం తెలుసు తండ్రి లేని కోడుకన్నా, బ్లాగరు లేని బ్లాగన్న
ఈ లోకానికి ఎప్పుడూ చులకనే

నేను : ఓకే ఇంకెప్పుడూ నిన్ను ఇలా వదిలేయను

ఉత్తరం: సరే

నేను : ఇంతకీ మన బ్లాగు ప్రపంచం ఎలా వుంది ?

ఉత్తరం: శ్రీదేవి లా అందంగా ఉంది. ధోని లా మెరిసిపోతోంది

నేను : అప్పుడప్పుడు మిగతా బ్లాగరులు రాస్తున్న టపాలు చదువుతూనే ఉన్న

ఉత్తరం: అంటే మిగతా బ్లాగులు చూస్తున్నావ్ కానీ , నన్ను పట్టించుకోవా?

నేను : బాబు చాలు .మళ్ళి అలగకు

ఉత్తరం: నన్ను ఈ మధ్య ఒకరిద్దరు వీక్షకులు చూసారు

నేను : ఏమన్నారు నీ గురించి

ఉత్తరం: వాళ్ళ ఫోన్ నెంబర్ ఇస్తాను ఫోన్ చేసి అడుగు

నేను : ఏంటి వెటకారమా

ఉత్తరం: అంతే మొదట్లో నా బ్లాగు నా బ్లాగు అని తిరుగావు , ఇప్పుడు
నేను ఏమన్నా అది వెటకారంలగే ఉంటుంది నీకు
అంతే ఈ బ్లాగర్లు మారారు

నేను : ఇంతకీ నువ్వు ఎలా వున్నవో చెప్పాలా ?

ఉత్తరం: చూడటానికి అంత అందంగా లేను
నన్ను కొంచం గూగుల్ కి తీసుకువెళ్తే కొత్త టెంప్లేట్ తో మేకప్ వేసుకోవాలి

నేను : ఆహా ! ఇప్పుడు నీకు ఏమి తక్కువైన్దనో

ఉత్తరం: కనీసం అటు ఇటు ఆభరణాలుగా పెట్టే ప్రకటనలు కుడా లేవు .
కిరీటంలా పైన ధగ ధగా మెరుపులు లేవు .
మంచి ఫాంట్ ఉన్న బట్టలు లేవు . ఏదో మేకప్ లేని కళాకారిడిలా ఉన్న

నేను : చాలు చాలు నీ కోరికలు . ఇంకోసారి కొత్త టెంప్లేట్ అన్నావంటే ఉన్న టెంప్లేట్ తీసి పారేస్తా

ఉత్తరం: వద్దులే ఎలాగోలా నేనే సద్దుకుంటా

నేను : ఇంతకీ రోజూ ఏమిచేస్తున్నావ్

ఉత్తరం: ఏమి చేస్తాను , నీ గూగుల్ అనే ఖాతా లో కుర్చుని ఉన్న ,
ఎప్పుడో లాగ్ ఆఫ్ చేసి జైలులో పడేసావు

నేను : అవును, ఐతే

ఉత్తరం: ఎప్పుడూ ఇలా జైల్లో ఉండాలంటే కష్టంగా వుంది, ఒక్కసారి
నన్ను లాగిన్ అయ్యి బయట ప్రపంచానికి తీసుకెళ్ళవా

నేను : ఈ సారి ప్రపంచం కాదు విశ్వం మొత్తం చూపిస్తాను

ఉత్తరం: ఓహొ ! ఆహా ! లాలలా !!!

నేను : కాని ఓ షరతు

ఉత్తరం: ఏంటి

నేను : అన్ని బ్లాగులు చూసిన తరువాత , నాకు ఈ బ్లాగు నచ్చింది ,ఆ బ్లాగు నచ్చింది .
ఆ బ్లాగు బట్టలు బాగున్నాయి , ఈ బ్లాగు బట్టలు బాగున్నాయి అని అన్న వనుకో
నిన్ను ఏకంగా ఒకే సరి చంపేస్తా

ఉత్తరం: నా గురించి నీకు తెలీదా

నేను : కూతురు కాపురం అల్లుడుకి తెలీదా అని నా దగ్గరా నీ వేషాలు

ఉత్తరం: సరే నువ్వు చెప్పినట్టే వింటాలే అప్పుడు

నేను : ఇంతకీ నాకు ఈ ఉత్తరం ఎందుకు రాసావు

ఉత్తరం: వార్ని సినిమా అంతా చూసి హీరో కి హీరోయిన్ ఏమవుతుంది అంటే ఏమి చెబుతాం

నేను : ఇక చాలులే రేపు బ్లాగ్ లో కలుసుకుందాం

ఉత్తరం: అది కాదు . ఒక్క నిమి..........................


అంతా చీకటి , నేను లైట్ ఆఫ్ చేసేసాను. అప్పటిదాకా వున్నా అన్ని
ఆలోచనలనూ పక్కన పెట్టి ప్రశాంతంగా పడుకున్నా

మళ్లీ తెల్లారింది రోజూలాగా ఆఫీసుకి బయల్దేరా , వెళ్తూ వెళ్తూ లెటర్ బాక్స్
చూసా మళ్లీ ఓ ఉత్తరం
ఆ ఉత్తరాన్ని లోపల పడేసి ఆఫీసుకి బయల్దేరా




ఈ సారి ఆ ఉత్తరం మీద ఇలా ఉంది

ఇక తరచుగా కలుద్దాం
- నీ 'తొలకరిజల్లు'